0000-00-00
داخلا نمبر 1570
عنوان ديوانو ڇو ٿو ڳائي؟
شاخ هِيءَ سَئِنَ
پڙهيو ويو 8080
داخلا جو حوالو:
هن داخلا جون تصويرون نه مليون
ديوانو ڇو ٿو ڳائي؟
جڏهن، ديوتا (هرمز) ۽ شيطان (اهرمن) جي وچ ۾ جهيڙو ٿيو، تڏهن شيطان محسوس ڪيو ته ديوتا جي قوت کائنس تمام گهڻي آهي. پوءَ وٺي ڀڳو ۽ پاتال ۾ گهڙي ويو. جتي ڀوت خلقڻ لڳو ته جيئن هڪ ڏينهن وڏي قوت حاصل ڪري وٺي. ديوتا، شيطان سان 90 هزار سالن تائين امن جو معاهدو ڪيو ته جيئن ان وچ ۾ ديوتا ڪائنات جي تخليق وارو عمل مڪمل ڪري وڍي.
ايئن ٿو لڳي ته 90 هزار سالن وارو عرصو ختم ٿي ويو آهي ۽ شيطان، سندس تخليق ڪيل ڀوت پاتال مان ڪڍي ڌرتيءَ تي موڪليا آهن، جيڪي في الحال سنڌ ۾ پکڙجي ويا آهن ۽ خدا جي مخلوق کي آزاري رهيا آهن.
پاتال مان نڪري آيل ڀوتن جي هٿن ۾ ڪلاشنڪوفون آهن، چهرن تي ٻٽ ٻڌل ۽ اکيون ٽانڊن جهڙيون ڳاڙهيون اٿن. ڀوت، ڪارن ۽ جيپن ۾ سوار آهن ۽ سندن مٿي تي سنڌ ڌرتيءَ مٿان راڄ جو خواب سوار آهي. هو، سنڌ جي وجود کي ٻه گهرا چهڪ ڏيئي چڪا آهن ۽ حيدرآباد ۽ ڪراچي زخمن ۾ ڦٿڪي رهيا آهن.
ڀوت، هن پاڙي مان اڃا هاڻي نڪتا آهن:
روڊ تي لاش پيو آهي
گهٽيءَ ۾ لاش پيو آهي
بس ۾ لاش پيو آهي
کٽ تي نوجوان ڪٺل پيو آهي
اڱڻ، جيجل جي ڪک ۾ ڇرو آهي
پينگهي ۾ ٻار مئو پيو آهي
در جي چائنٺ وٽ جوان آرزوءَ جو چهرو؛ گوليءَ چٿي ڇڏيو آهي.
ٻڍڙو پيءُ لٺ مٿان ابتو پيو آهي.
شهرن جو رت وهي هليو آهي.
هي ڪراچي آهي.
هوءَ حيدرآباد آهي.
۽ هو ديوانو آهي، جيڪو پنهنجي ڪٽنب مان اڪيلو بچيو آهي. هو چريائپ ۾ ڪجهه ڳائي رهيو آهي.
ڇا هن جي محبوبه ڪٺي آهي؟
يا ڪنهن جي لڄ لٽي وئي آهي؟
ڇا هن جو ٻچو گم ٿي ويو آهي؟
الائي ڇا ٿي ويو آهي!
الائي ڇا ٿي ويو آهي!
ديوانو، ديوانگيءَ ۾ ڳائي رهيو آهي:
” امان جيجي... امان!
ڄاڻي ڇا تو سوچي جيجان
مون کي پار اماڻيو هو...
امان جيجي....
هن پار جا ماڻهو پاپي ها!
جيجان ڏاڍا وحشي ها!
امان جيجي... امان!
پيشاني جا پيار وچان
تون چمندي آن....
ان پيشانيءَ تي پٿر وسيا!
امان جيجي...
ڄاڻي ڇا ٿو سوچي جيجان
سچ چوڻ سيکاريو آ
هن ديس جا ماڻهو ڪوجها ها
جيجان ڏاڍا ڪُوڙا ها!
امان جيجي... امان!
تو جو پيار ورهايو امان
تن لئه سڀ اجايو جيجي!
هو ماڻهو ڏاڍا کوٽا ها!
قاتل سچ جا ڪارا ها!
هن پار جا ماڻهو ... امان!“
ديوانو ڳائي رهيو آهي.
ديوانو سڏڪي رهيو آهي
ديوانو ڳائڻ ۽ سڏڪڻ نٿو ڇڏي.
ديواني جو سڄو وجود ۽ روح ڦٽيل آهي.
شايد 90 هزار سال پورا ٿي ويا آهن ۽ شيطان جا خلقيل ڀوت سنڌ ۾ پنهنجو راڄ قائم ڪرڻ لاءِ پکڙجي ويا آهن. سندن هٿن ۾ ڪلاشنڪوفون آهن ۽ چهرن تي ٻٽ ٻڌل آهن. جن شيطانن جي پيرن ۾ چورن وارا رٻڙ جا بوٽ آهن ته ڪن کي ڪارا ۽ وزني لانگ بوٽ آهن....
(هيءَ سين خميس 13 آڪٽوبر 1988ع، روزانه هلال پاڪستان ڪراچي)