جج صاحبن کان عبوري آئين هيٺ قسم کڻائڻ جي ضرورت ڇو پئي؟

ان بي خبر عوام“ آهيون! 25 جنوري 2000ع تي جاري ٿيل ججن جي عهدي جي حلف وارو حڪم پڻ پڙهڻ جھڙا آهي. آئون هتي حڪم نامو ڪو نہ ورجائيندس، پر انھن ورن وڪڙن ۽ دليلن ڏانھن هلڪو اشارو ڪندس، جيڪي ان حڪم نامي ۾ موجود آهن. توهان ڳڻي ڏسو تہ ان حڪم نامي ۾ ڪيترا ڀيرا لفظ ”جيئن تہ“ استعمال ٿيو آهي ۽ ڪيترا ڀيرا ”تنھنڪري“ استعمال ٿيو آهي ۽ انھن ٻن لفظن پٺيان جيڪي دليل موجود آهن، سي ڪيترا سگهارا آهن! انھن لفظن کي سگهارو فقط سگهارن ڪيو آهي.

۽ هوڏانھن نئين قسم نامي ۾ ڇا لکيل آهي؟ ”آئون.... باضابطه حلف ٿو کڻان تہ .... آئون 14 آڪٽوبر 1999ع تي ايمرجنسي واري فرمان ۽ ترميم ٿيل عبوري آئيني حڪم نامي نمبر 1 تحت ٻيھر پنھنجيون ذميواريون..... وفاداريءَ سان ادا ڪندس!“ سمورن حلف نامن جي ٻولي ذري گهٽ وڌ اها ئي هوندي آهي، پر هتي، آئين بدران عبوري آئيني درخواست خارج ٿي وڃي ٿي. ڇو تہ هاڻي ”آئين“ پوئتي ۽ پس منظر ۾ هليو ويو آهي ۽ عدالتون بہ آئين بدران پي سي او ڏانھن نہارينديون.

پي سي او ڇا آهي؟ توهان ان جو ڪو بہ ترجمو ڪريو. سياسي مبصر ان لفظ کي ”ججن جي عهدي جو حلف واري حڪم سال 2000ع“ جي پس منظر ۾ ڏسن ٿا. جنھن ۾ لکيل آهي ”جيئن تہ 14 آڪٽوبر 99ع جي ايمرجنسي واري فرمان ۽ عبوري آئيني حڪم نمبر 1 سال 1999ع ترميم سميت جي پوئواريءَ ۾، ۽ جيئن اسلامي جمهوريہ جو آئين معطل آهي ۽ چيف ايگزيڪيوٽو وٽ آئين ۾ ترميم ڪرڻ جو اختيار آهي ۽ اهو سمجهيو وڃي تہ کيس اهو اختيار سدائين حاصل رهيو آهي:“ وغيره سو، پي سي او جي سڌي سادي معنيٰ آهي چيف ايگزيڪيوٽو صاحب جي مرضي! ۽ بس.